Heb ik mijn krokodil overmeesterd, volgt mijn mensenbrein hem op!

13 nov, 23

In een eerder blog schreef ik hoe ik mijn krokodil overwon en de knuppel waarmee ik mijn grot verdedig kon opbergen, geweldig! Daar waar mijn krokodil zich rustig houdt, is mijn mensenbrein zeer actief. Deze zorgt voor het onzekere gevoel over wat ik moet denken of doen, of terwijl: twijfel.

Keuzestress, aaarrrggghhh! 

Zo sta ik in de supermarkt in het chipsgangpad. Ik scan het vak, van boven naar beneden, draai me om en begin nu van rechts naar links. Naast mij staat een dame met hetzelfde probleem en de jongen verderop heeft een zak teruggelegd en lijkt een andere te pakken. We komen er niet uit, aaarrrggghhh! Twijfel heeft de overhand. Ik vraag me af: zouden onze voorouders in de oertijd dit probleem ook hebben gehad: bosbessen, vlierbessen, goudbes, aaarrrggghhh!

Stress die onzeker maakt

Het fenomeen twijfel komen we dagelijks tegen in verschillende situaties. Het ontstaat in ons mensenbrein, ook wel de neocortex genoemd. Dankzij ons mensenbrein kunnen we logisch na denken en hebben we cognitief leervermogen. Hier ontstaat ook twijfel, de neocortex stelt ons in staat om na te denken over wat we doen, met een afstand te kijken naar ons zelf en afwegingen te maken. Het maakt dat we gaan aarzelen en in sommige gevallen zelfs besluiteloos zijn. 

Zo is mijn mensenbrein de laatste weken erg hard aan het werk, nadenken, afwegen, vergelijken en herhalen. Ik moet wennen aan de periode tussen twee opdrachten die gebruikelijk is als ZZP’er in mijn vakgebied, het brengt twijfels in mij naar boven. De mini-me in mij is duidelijk hoorbaar: “Ben ik wel goed genoeg?”, “Zien opdrachtgevers mijn brede ervaring als meerwaarde?”, “Brengt mijn site goed over wie ik ben?”. Het maakt me onzeker en klein. 

Danger, Danger!

Het gevaar schuilt in het blijven hangen in deze gedachtes, waardoor je in een negatieve spiraal terecht komt. Hoe kom ik hieruit?! Onze hersenen werken nu eenmaal zo zoals ze werken, ik laat twijfel er zijn. De gedachtes gaan door me heen en ik onderzoek wat deze betekenen. Het zijn namelijk dezelfde gedachtes die mij ook scherp houden en kunnen aanzetten tot actie.

En actie

Actie is de manier om met twijfel om te gaan. Voor mij is dit het gesprek aan gaan met anderen, bijvoorbeeld over mijn site. Het is kennismaken met nieuwe bedrijven en ontdekken of we iets voor elkaar kunnen betekenen. En tot slot, toegeven aan mezelf dat ik onzeker ben en dit bespreken met mensen om me heen. Mijn onzekere gedachtes verdwijnen en ik weet wat ik moet doen. 

Leren van de kleintjes 

Onbevangen actie zie ik terug bij mijn dochter die nu tien weken oud is. Van twijfel is nog geen sprake, als mevrouw iets wil dan komt zij in actie. Honger? Krijsen maar en het eten komt eraan. Poepdrang? Er wordt gepoept. Sloompies? Tukkie doen. Gedachtes over het juiste moment of wat papa en mama er van denken bestaan niet bij haar. 

Zij is niet bang voor afwijzing, nog heeft zij de mogelijkheid om naar zichzelf te kijken en hier allerhande gedachtes op los te laten. Als volwassenen kunnen wij nog iets van deze kleine dame leren. Doe, durf, wordt niet besluiteloos en kom in actie! Bij de chips kwam ik uiteindelijk ook in actie, ik koos voor dezelfde zak als altijd 😉

Meer blogs